Czy warto było szaleć tak? – rachunek sumienia po obżarstwie

W mojej głowie rozbrzmiewają przerażające dźwięki, rodem ze Szczęk. Albo jeszcze gorzej! Z czołówki Archiwum X. Rozumiecie – sprawa jest naprawdę poważna. Czas zrobić ten odważny krok.

Krok na wagę.

Spojrzenie w dół.

NOŁ FAKING ŁEJ.

Schodzę z wagi.

Wchodzę jeszcze raz.

Spojrzenie w dół.

…I już nie Szczęki są grane w tle. Nawet nie Archiwum X. To Agnieszka Chylińska drze mi się prosto do ucha i pyta:

Czy warto było szaleć tak?

Rachunek sumienia

Dobrze zjeść dobre rzeczy w święta. Normalna sprawa! Ja to wszystko rozumiem. Ba! Nawet serdecznie polecam, jednak podkreślam, że aby utrzymać stałą wagę trzeba:

• jeść się to na co szczególnie ma się ochotę i jednocześnie:
  • zachować przerwy między posiłkami
  • nie pić cukru/alkoholu
  • nie marnować kalorii na mało unikalne kromki chleba czy sklepowe słodycze, które mogę mieć na co dzień
  • zajadając się pyszniutką sałatką z majonezem niekoniecznie zagryzać ją pieczywem
  • zjeść ze smakiem ciasto a nie ciasta
  • zrobić rano solidny trening, żeby zrobić sobie więcej miejsca na nieszkodliwe kalorie; gdy zjemy tyle, ile spalimy, waga nie drgnie – chcesz jeść więcej bez konsekwencji? ruszaj się więcej 🙂

Tyle tylko, że zatrzymałam się na pierwszym punkcie.

Czym przegięłam?

Brakiem ruchu, przejadaniem się (bo nie da się inaczej nazwać degustacji wszystkich gatunków ciast i sałatek jednocześnie ;D), alkoholem.

Przez 4 dni doznawałam Zaćmienia Umysłu i postanowiłam udawać przed samą sobą, że jeśli ja przestałam liczyć kalorie, to kalorie przestały się liczyć.

A tu się okazało: TAKIEGO WAŁA!

Czy raczej wałka. Kolejnego. Coraz śmielej wyłaniającego się znad dżinsów.

Ile mnie to kosztowało?

• 8 kwietnia = 74,8kg, start intensywnej* redukcji
• 15 kwietnia = 72,6 kg, strata kilogramów w 1 tygodniu odchudzania jest zazwyczaj najbardziej intensywna – oprócz tkanki tłuszczowej pozbywamy się w tym czasie nadmiaru treści jelitowej czy znacznych ilości wody wiązanej przez glikogen
• 22 kwietnia = 74,6 kg / + 4 cm w obwodzie pępka / spodenki się skurczyły**, oczywiście należy pamiętać, że część nadwyżki to:
  • zatrzymana woda (np. przez znacznie zwiększone spożycie soli i alkoholi względem dnia codziennego)
  • złogi w jelitach

… Ale nie zmienia to faktu, że z moich 15 tygodni* planowanej instensywnej redukcji, jestem do tyłu o dwa tygodnie. Cofnęłam się do punktu startu.

I co można zrobić z takim wnioskiem?

Zanim powiem, co się powinno, powiem, co twierdzi większość moich pacjentek, gdy rozmawiamy podczas pierwszych konsultacji:

TAKI WNIOSEK MOŻNA BY PRZECIEŻ ZAJEŚĆ!

– podpisano: prawie każda kobieta po pierwszym poważnym potknięciu w odchudzaniu

I w tym momencie (wreszcie!) umysł zaczyna stawać się jaśniejszy i dopuszczam do głosu mojego Wewnętrznego Dietetyka, który ma nieco lepszy pomysł: wyciągnijmy z tego wnioski i opracujmy środki zaradcze na przyszłość.

*Jestem w trakcie swojego wyzwania #DietetykNaDiecie – chcę sprawdzić, jak może zmienić się moje ciało, gdy zaangażuję się na poważnie w różne aspekty dbania o siebie (treningi + dieta + sen + regeneracja); wnioski z moich 100 dni (i kilku pacjentek, z którymi działamy) będą stanowić bazę do kolejnego produktu – Współtowarzysza Odchudzania 🙂

**Oprócz wagi (3 uśrednione pomiary) monitoruję również obwody, zdjęcia porównawcze i stopień wciśnięcia w spodenki wzorcowe, w których paradowałam na Dominikanie 1,5 roku temu; może kiedyś pokażę Wam te żenujące ujęcia, które zrobiłam w dzień startu 😀

Warto/Żałuję

Środki Zaradcze na przyszłość:

• nie rezygnuję z fitatu, ale zwiększam kaloryczność – wolę z góry założyć, że w podobnych okolicznościach nastawiam na „utrzymanie stałej wagi”, zamiast „redukcję”, bo zwyczajnie dobre jedzenie jest dla Ciebie w tym momencie ważniejsze – a zwiększenie puli kalorii uchroni mnie przed… Zjedzeniem jeszcze więcej, gdy tylko przestanę się kontrolować
• chce mi się jeść więcej, niech zachce się ruszać więcej – w dni intensywnego jedzenia chcę robić adekwatnie intensywny trening; wniosek z minionych dni jest taki, że muszę wykonać go z samego rana (najlepiej przed pobudką domowników), bo chętnie daję się pochłonąć bieżącym rodzinnym planom i zajęciom, zamiast iść na trening
• nie opłaca się pić alkoholu – w podobnych okolicznościach będę z niego rezygnować, żadnych korzyści z kilku lampek wina wypitych przez cały dzień, a 500 kcal znacznie łatwiej wypić, niż spalić na ergometrze 😉

Czy mogę odejść sobie już? Bez żalu nie…

Agniecha w swojej piosence pyta: Czy mogę odejść sobie już?

I sama sobie odpowiada: Bez żalu nie.

I rację ma, bo o ile można sobie odchudzanie ułatwić i uprzyjemnić (co robię z powodzeniem), tak trzeba też liczyć się z tym, że jeśli chce się efektów, to podstawowe założenia (deficyt kaloryczny!) muszą być zrealizowane – nie tylko wtedy, gdy nam z tym wygodnie i komfortowo.

Jeśli chcę dostać coś więcej, niż to, co mam teraz, to wypadałoby zacząć dawać z siebie więcej, niż dotychczas.

Życietoniejebajka 😉

Najlepsze, co mogę zrobić, to wrócić na dobrą drogę, realizować założenia (które sama ułożyłam dla siebie z troski! bez narzucania nierealnych wymagań) i wdrożyć kolejne wnioski w życie.

Kiedy powiem sobie dość?

Teraz. Przyznaję przed sobą i przed Wami – przegięłam. Ale najgorsze, co mogłabym teraz zrobić, to odraczać moment uświadomienia sobie błędów i nadal nie zauważać, że sabotuję własne cele.

Każdy moment jest dobry na powiedzenie sobie dość. Wbrew temu, co myślimy w trakcie Zaćmienia Umysłu, to w każdym momencie warto powiedzieć do siebie głośno i stanowczo:

Okej Monika. Już wystarczy. Narobiłaś bałaganu, ale zrobienie większego, nie sprawi, że stanie się czyściej.

– Mój Wewnętrzny Dietetyk

… Serio Ajnsztajnie?

Ano. Mimo, że w akcie obżarstwa wydaje nam się, że „jeszcze jeden baton nie zrobi różnicy”, muszę nam wszystkim przypomnieć, że: owszem, zrobi.

Nie wierzysz?

Snickers ma 250 kalorii.

Spalenie 1 Snickera kosztuje mnie pół godziny na ergometrze.

Więc jak mantrę powtarzać będę: MONIKA, NIE SZASTAJ KALORIAMI, KTÓRYCH NIE CHCE CI SIĘ SPALAĆ NA ERGOMETRZE.

A jak to wyglądało u Was? Podziel się wyciągniętymi wnioskami lub poradą, która sprawiła, że przeszłaś przez święta bez rozpinania guzika w spodniach 😉

WAŻNE: Żeby tworzenie listy Środków Zaradczych i robienie analizy błędów miało sens, należy wrócić do niej za każdym razem, gdy zbliża się powtórka z podobnych okoliczności, jak np. wyjazd do rodziny.